Sanibel Island

Allereerst heb ik mij wederom verbaasd over de enorme afvalberg die elke dag wordt weg gegooid in ons hotel (en vast nog veel andere hotels). Hebben ze hier in de USA dan helemaal niks geleerd de afgelopen jaren? Ik kan mij herinneren dat wij in 2009 ook al vol verbazing keken naar alle plastic bestek, kartonnen bordjes, pap in plastic bakjes, fruit in kartonnen bakjes, kartonnen koffiebekers, plastic glaasjes, enz. en dan in de supermarkt al die plastic tasjes!!!!! We hebben na ons ontbijtje een hele stapel afval weg moeten gooien (zie foto) en dat bij alle gasten, elke dag weer... Ze hebben alleen geen afwas, dat dan weer wel :).

Gisteren zijn we naar Sanibel Island vertrokken. Bij aankomst hebben we een standaard room met 1 slaapkamer en een uitschuifbank. Het reisbureau heeft dit voor ons geboekt. Het is een ruime kamer, slaapkamer en kitchenette maar de eigenaresse oppert dat ze een ook eventueel een cottage voor ons heeft. Slaapkamer boven en beneden en een balkon, woonkamer en keuken, recht tegenover het zwembadje. Nu maar hopen dat we straks niet heel veel bij moeten betalen ... We huren fietsen en gaan meteen een stukje het eiland verkennen. En waar we dachten dat het niet warmer kon deze vakantie, is het vandaag nog heter. Maar we slaan ons er wel doorheen hoor. We genieten van het mooie eiland, ondanks dat we slechts een klein stukje hebben gezien. Morgen de rest. We eten vandaag lekker zelfgemaakte pasta op ons balkonnetje, zweten ons een pukkel dus gaan we na het eten snel binnen bij de airco zitten haha. Vanmorgen ga ik met Huub mee een rondje hardlopen (ik op de fiets dan he). Dus zo gauw het licht wordt vertrekken we richting het strand, kan ik mooi even schelpjes zoeken. Onderweg schieten de salamandertjes alle kanten op en vliegen ibissen en reigers langs ons of bekijken ons vanaf de kant. En dan kom je bij het strand en dan weet ik weer waarom ik zo graag nog eens terug wilde ... dit is gewoon het paradijs! De zon is net op, het prachtige licht schijnt over de baai, ik zie Huub langzaam richting de zon over het strand lopen, de eerste mensen zijn al schelpjes aan het zoeken en de verschillende vogels lopen parmantig door de branding. Een groep (hoe heet dat bij vogels?) pelikanen vliegt over de zee ook de zon tegemoet. Het is zo'n mooi plaatje, ik kijk en geniet (en maak natuurlijk foto's). Een trimster vertelt me dat ik net te laat ben voor de echte zonsopgang, die is om 07.05 uur dat moet nog mooier zijn. Nou ik zit morgen op tijd op mijn huurfietsje hoor ;).
De meiden worden langzaam wakker als wij terug komen van ons rondje fietsen, trimmen en genieten. Daarna fietsen we naar de Lighthouse en de vispier. Wat is het hier mooi. We zien een prieel met bloemen en versierde stoelen klaarstaan voor een bruidje, op een strandje waar het dan al minstens 40C is, ik wens ze veel succes haha. Op de Lighthouse (die helemaal niet zo mooi is) zitten twee zeearenden te krijsen. Vliegen doen ze helaas niet, was wel leuk geweest voor de foto. We fietsen langzaam terug en bij onze cottage gaan de meiden zwemmen en fietsen Huub en ik door naar de Wild Life Refuge. Het is inmiddels behoorlijk heet maar we willen graag naar de plek waar we 24 jaar geleden ook gefietst hebben. Eenmaal op het park blijkt onze timing niet echt goed. Het is bloedheet, er is nergens schaduw en ook de vogels laten zich niet zien. Ik word bevangen door de warmte, maar uiteindelijk komen we veilig weer terug bij de cottage. Even zwemmen, eten en een tukkie doen. Ik kan weer tegen en popel om nog even naar het strand te gaan om schelpjes te zoeken en een duik te nemen in de golf van Mexico!